از همه ناامیدم حتی خدا.خدایی ک منو تواین دنیای بزرگ ب حال خودم رها کرده به جرمی ک نمیدونم.ینی تو این دنیا ی نفر وجود نداره ک منو بفهمه ک مهربون باشه ک یکم عشق و وفاداری حالیش بشه؟؟؟

حالم از هرچی عشق و دوست داشتنه بهم میخوره از آدمایی ک صبح عاشقن و جونشونو برات میدن و شب ازت متنفرن.داره کم کم باورم میشه ک عشق افسانه اس ،ک دوره اینحرفا تموم شده شایدم هنوز شروع نشده...داره باورم میشه ک هیچکس وجود نداره ک تورو واسه خودت بخاد هیچ کس.حتی خداهم تورو واسه بندگی کردنش میخاد(بااینکه نیازی نداره)ولی وقتی بندگیشو نمیکنی وقتی اونی نمیشی ک خدا میخاد،اونم رهات میکنم دیگه آدما ک جای خود دارن...

دلم پر از حرفه و هیچ همدمی ندارم چرا باید ناخاسته وارد دنیایی بشم ک هیچی ازش نمیدونم وهیچکس هوامو نداره.انسانیت ،شرافت، عشق ،علاقه ....همه چیز دروغه  

 امشب از اون شباس ک خواب ب چشمم حروم شده، از اون شبا ک دلم ی گوش مفت و ی دل صبور و ی شونه محکم برا تحمل هق هق تنهاییام میخام.

آدم تا وقتی تنهاس باخودش فکرمیکنه اگه کسی رو داشته باشه ک اینجوروقتا حضورشو حس کنه و آرومش کنه ،حتما زندگیش از این رو ب اونرو میشه

ولی اشتباهه... تنهایی آدما با هیچی پر نمیشه حتی وقتی میدونی ی نفرو داری ک دلش باهاته اما بضی وقتا همون ی نفر میشه دلیل تنهایی و بغضت.

دردبزرگتر اینه که نمیتونی برا کسی توضیحش بدی

هرکسی ام ک داشته باشی آخرش میبینی بازم خودتی و دنیای تنهایی و خلوت خودت

دلم برا اینجور گریه کردنم تنگ شده بود، ی حال عجیبی ک حتی خودت نمیدونی چته.خودتی و پنجره اتاقتو ...شاید خدایی ک از پشت اون پنجره شاهد همه چیزه... ن خدایا ببخشم تو پشت پنجره نیستی تو ته قلبمی...ته بغض و گریهء بی وقتم

خدایا کاش دیده میشدی، دیده ک میشی این چشم حق بینه منه ک کورشده....ایکاش برا آدمایی مثل من دیده میشدی

روزای خوب تو راهه.....

می گـــویـــنـــد... دلــــتـــــــنــــــــگ نـــبـــــاشـــم!

وای خـــــــــــدای مـــــــن...

انـــــگـــار بـــــه آب مــــی گــــویـــنــــد خـــــــــــــــــــــــــــــیـــــــــس نــــــــبــــاش...!

17/12/1394

دیروز تولدم بود ولی بدترین و تلخترین تولد و حتی روزی بود که داشتم...

گفته بودم بی تو میمیرم ولی اینبار نه

گفته بودی عاشقم هستی ولی انگار نه

هر چه گویی دوستت دارم به جز تکرار نیست

خو نمی گیرم به این تکرار طوطی وار نه

تا که پابندت شوم از خویش میرانی مرا

دوست دارم همدمت باشم ولی سربار نه

قصد رفتن کرده ای تا باز هم گویم بمان

بار دیگر می کنم خواهش ولی اصرار نه

گه مرا پس میزنی گه باز پیشم میکشی

آنچه دستت داده ام نامش دل است افسار نه

♫♫♫

♫♫♫

 میروی اما خودت هم خوب میدانی عزیز

می کنی گاهی فراموشم ولی انکار نه

سخت میگیری به من با این همه از دست تو

میشوم دلگیر شاید نازنین بیزار نه

گه مرا پس میزنی گه باز پیشم میکشی

آنچه دستت داده ام نامش دل است افسار نه

شاید این را شنیده ای که زنان
در دل « آری » و « نه » به لب دارند
ضعف خود را عیان نمی سازند
رازدار و خموش و مکارند

آه ، من هم زنم ، زنی که دلش
در هوای تو می زند پر و بال
دوستت دارم ای خیال لطیف
دوستت دارم ای امید محال ...

یعنی می شود روزی بیایی،
آرام دستانم را بگیری
و
با بوسه ای سد کنی هزار بغض نشکسته ام
و
زمین و زمان را دوباره به خنده هایم آشنا کنی؟
یعنی می شود بیایی
 در شب های دلگیری
مرا به بهشت زیبای آغوشت مهمان کنی
و این بنده نوازی زیبای تو مصادف شود با
 جان دادن دوباره من در آغوشت ؟
یعنی می شود روزی بیایی و فقط باشی
اینجا،
 در کنارم ؟
 یعنی می شود ... ؟

..........

زندگی من از جایی شروع شد که عشق رو در وجودم سر دادم...زیر بارون ایستادم فکر کردم فکر کردم و... بلاخره احساس کردم و در تو غوطه ور شدم...

و ایمان آوردم به سرخیِ عشق...

                                                   به خدا...

                                                                به انسان... وبه تو!

اعتراف میکنم که خودم رو در انسان دیگری جاگذاشتم ...

همه خوابیدن و من با افکارم درگیرم ،نگرانم ،نگاه کودکانه ام به فردا خیره مونده...

حس انسانی رو دارم که رها شده که رهاش کردن... چرا هیچوقت این حسو نداشتم؟چرا الان دارم تجربش میکنم؟چرا دیگه ازچیزی لذت نمیبرم؟نمیـــــــــــــــــــــــــــــدونـم...

واین ندونستن کلافم کرده،انگار به قلب هیچ انسانی متعلق نیستم.گاهی به بعد از رسیدنمون بهم فکر میکنم....فکر میکنم و ذوق زده مشم ،بودنت رو آرزو میکنم و حسرت نشدن این آرزو رو از خدا طلب میکنم  اما...وسط اینهمه ذوق و شوق وآرزو و دعا ..یدفه ..

دلم میلرزه میترسه مکث میکنم...و خیره میشم به بعد ازرسیدنمون ب هم

عشق چیه؟مگه نه اینکه زن همدمی باشه برای مرد و مرد تکیه گاهی برای زن؟

ینی فهم واجرای این نیم خط اینقدر سخته که همه تنهاییم؟؟!!!

تورو به خدا برا من مواظب خودت باش 
گریه نکن آروم بگیر به فکر زندگیت باش
غصه ام میشه اگه بفهمم داری غصه میخوری 
شکایت از کسی نکن با این که خیلی دل خوری

دلت نگیره مهربون عاشقتم اینو بدون 
دلم گرفته میدونی از هم جدا کردنمون
دل نگرونتم همش اگه خطا کردم ببخش
بازم منو به خاطره تموم خوبیهات ببخش 
منو ببخش منو ببخش..

اصلا فراموشم کن و فکر کن منو نداشتی 
این جوری خیلی بهتره بگو منو نخواستی 
برو بگو تنهاییو خیلی زیاد دوسش داری 
آخه تو تنها بمونی با کسی کاری نداری 

دلت نگیره مهربون عاشقتم اینو بدون 
دلم گرفته میدونی از هم جدا کردنمون
دل نگرونتم همش اگه خطا کردم ببخش
بازم منو به خاطره تموم خوبیهات ببخش

یادت اومد این اهنگو عزیزم؟؟؟

اون منم که عاشقونه شعر چشماتو میگفتم... 

هنوزم خیس میشه چشمام وقتی یاد تو می افتم...

هنوزم میای تو خوابم تو شبای پر ستاره...

هنوزم میگم خدایا کاشکی برگرده دوباره...

عقد را در دنیا می بندند،
ولی انعقاد مربوط به عالم بالاست
تا انعقاد نباشد،عقد صورت نمیگیرد
پس همسری را که دارید،
اول خدا برایتان بریده بود که عقد شما هم عملی شد
خدا هم که جز(خوب)برای بنده مومن نمیبرد
پس قدر انچه خدا اعطا کرده است بدانید...
ارزش هدیه به هدیه دهنده است
هرچه از دوست رسد،نیکوست

شاملو میگوید:

بترس از او که سکوت کرد
وقتی دلش را شکستی...
اوتمام حرفهایش را بجای تو به خدا زد
و خدا خوب گوش میکند و خوب تر یادش میماند....
خواهد رسید روزی که خدا
تمام حرفهای او را سرت فریاد خواهد کشید....
و تو آن روز درک خواهی کرد
چرا گفته اند:دنیا،دار مکافات است!

مطمئن باش مردی که تو را دوست داشته باشد نسبت به تو غیرت دارد!!شک نکن!
مردی که دوستت ندارد,برایش فرق نمیکند... چه بپوشی...کجا بروی...کی برگردی...

با کی باشی...توی پیجت چه عکسی بگذاری یا پروفایلت چه عکسی باشد..
.
مردی که عاشق توست میخواهد همه چیزت....زیبایی ات...عاطفه

و عشقت...زنانگی ات... پاکی و عفتت... همه صرفا و منحصرا برای خودش باشد و بس نه هیچ کس دیگر!!
.
دوست ندارد با پخش عکسهایت تو را عمومی کند....دوست ندارد اندام و چهره ات توجه مردان دیگر را جلب کند...

نمیخواهد چشم هرزه ای شکارت کند...نمیخواهد وسیله ارضاء دیگران شوی...

نمیخواهد بیت المال باشی..

ببخشم ک قدر غیرتتو نمیدونم

ﺩﻟﻢ ﮐﻪ ﻫﻮﺍﯼ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﻣﯽ ﺁﯾﻢ ﻭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ….
ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ …!
ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺨﻮﺍﻧﻰ
ﺍﻣﺎ ﺣﯿﻒ !
ﻫﻤﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺮﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ و کپی میکنند
ﻭ ﯾﺎﺩ ﻋﺸﻖ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻨﺪ !

ﻟـﺞ ﻣﯿﮑﻨﻢ …
ﺑﺪﺍﺧﻼﻕ ﻣﯿـــﺸﻢ!
ﻧﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ،
ﻧﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯿﺸﻨﻮﻡ،
ﻧﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯿﮕﻢ!
ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺗﻮ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﺷﯽ،
ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺑـــــــــــــــﺎﯾــــــــــﺪ

ﺑﻪ ﮐﺎﻡِ ﻣﻦ ﺗﻠﺦ ﺑﺸــﻪ

یــــــــــاد اون روزامــــــــــــــــــــــون بخیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــر

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد

و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد

چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم ؟

چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم ؟

آداب چله زیارت عاشورا:

مرحوم حق‌شناس می‌فرمود: اگر کسی در این چهل روز مواظبت بر ترک محرمات و انجام واجبات به خصوص مراقبه از ترک گناه‌های زبانی نداشته باشد

و این چله را با بقیه شرایطش به جای آ‌ورد، من به هیچ وجه تضمین نمی‌کنم به حاجتش برسد.

بنا بر توصیه‌های آیت‌الله حق‌شناس معتقد بود: همین که آدمی در این چهل روز تصمیم و اراده‌ حقیقی بر ترک محرمات و انجام واجبات داشته باشدکافی است

و این شرط زیاد هم سخت نیست من خودم بارها به آدم‌های معمولی، این چله زیارت عاشورا را توصیه کرده‌ام،

در چند مورد بعضی از آنها پس از چهار پنج روز آمدند و اعتراف کردند فقط سه چهار روز بوده که این چله زیارت عاشورا را شروع کرده بوده‌‌اند که حاجت‌هایشان به آنها داده شده است.

آیت‌الله حق‌شناس معتقد بود که در این چله، بعد از شرط اهتمام بر ترک محرمات و انجام واجبات، بعضی امور توصیه اکید است و بهتر است حتماً رعایت شود:

1*خواندن زیارت، چهل روز پشت سر هم و مستمر باشد.

2* خانم‌های محترمه در ایامی خاص که نمی‌توانند نمازها را به جای ‌آورند، در آن روزها یکی از نزدیکان و آشنایانشان را راضی کنند به جای آنها این زیارت را به جای آورد تا چله و استمرار چهل روزه منقطع شود.

3*همه زیارت و دیگر اعمال باید یکسره و بدون فاصله خوانده شود؛ یعنی نباید زیارت و اعمالش را تقسیم کرد و بخشی را در ساعتی و بخشی دیگر را در وقتی دیگر انجام داد.

4* کلمات و عبارات صحیح و درست ادا شود.

5* حرف نزدن در بین خواندن زیارت عاشورا .

* سایر مسائلی که بهتر است در چله زیارت عاشورا مورد توجه قرار گیرد اما اگر مقدور نشد، ان شاءالله مشکلی نیست:

1- اولین روز از چله زیارت عاشورا، چهارشنبه باشد.

2- این زیارت روزها خوانده شود؛ یعنی از صبح بعد از طلوع آفتاب تا عصر قبل از غروب آفتاب. (بعضی‌ها رعایت این شرط را لازم برشمرده‌اند).

3- به جز همسر و اعضای خانه، دیگران از این چله باخبر نشوند.

(حاج آقا تأکید می‌کرد قبل از شروع بهتر است همسر را در جریان بگذارید و او را نیز توجیه کنید تا حد امکان دیگران از این امر مطلع نشوند).

4- در این چهل روز، هر روزه به نیت سلامتی حضرت بقیه‌الله امام زمان (عج) صدقه‌ای پرداخت شود.

دستورالعمل و شیوه به جای آوردن این چله زیارت عاشورا

این شیوه زیارت عاشورا از دو بخش تشکیل شده است. دومین بخش درست همان روشی است که در زیارت‌نامه‌ها و مفاتیح‌الجنان ذکر شده است. بنابراین فقط اولین بخشی که به طور معمول حداکثر 15 دقیقه طول می‌کشد، به آن اضافه می‌شود.

بخش اول:

1- صد مرتبه تکبیر می‌گویید. (الله‌اکبر)

2- لعن و سلام‌های زیارت عاشورا را یک بار می‌خوانید؛ یعنی از «اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و ...» تا انتهای «السلام علی الحسین و علی علی‌بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین».

(این دو بخش در قسمت‌های پایانی زیارت عاشورا قرار دارد و قبل از هر دو بخش نوشته است: پس صد مرتبه می‌گویی: ... اما شما در این قسمت، این دو فقره معروف به لعن و سلام را فقط یک مرتبه می‌خوانید).

3- خواندن زیارت عاشورا از ابتدای زیارت تا ابتدای این دو فقره لعن و سلام.

4- خواندن دو رکعت نماز به نیت هدیه به حضرت اباعبدالله الحسین (ع).

5- دوباره صد مرتبه تکبیر گفتن.

بخش دوم:

خواندن زیارت عاشورای امام حسین (ع) به همان روشی که در مفاتیح الجنان آمده است؛ یعنی زیارت عاشورا را از ابتدا تا انتها با همان صد لعن و صد سلام که در متن زیارت مکتوب است می‌خوانید. به هیچ وجه دو رکعت نمازی را که بعد از زیارت وارد شده است، یادتان نرود؛ زیرا این دو رکعت نماز، از اجزای زیارت عاشورای امام حسین (ع) محسوب می‌شود و باید خوانده شود.

 دوستان من درجاهای مختلف  وعتبری خوندم که خانوم ها در ایام حیض هم میتوانند چله زیارت عاشورا بگیرند وسجده آن هم مانعی ندارد.

امام هادی(ع) فرمودند:اگر کسی قسمت لعن زیارت عاشورا را یک مرتبه بخواند و پس از ان 99 مرتبه جمله ی اخر ان

یعنی"اللهم العنهم جمیعا" را بگوید مانند کسی است که لعن کامل را 100 بار گفته است.

و نیز اگر سلام زیارت عاشورا را یک مرتبه بخواند و سپس 99 بار فراز اخر ان را بگوید"السلام علی الحسین،و علی علی ابن

الحسن،و علی اولاد الحسین،و علی اصحاب الحسین" مانند کسی است که سلام کامل را 100 بار گفته است.

معجزه های زیارت عاشورا:

صفوان از یاران امام ششم می‌گوید: امام صادق علیه‌السلام با اشاره به سوی قبر امام حسین علیه‌السلام ، این زیارت ـ زیارت عاشورا ـ را خواند و پس از آن دو رکعت نماز گزارد. آن‌گاه فرمود: «هرگاه حاجت و گرفتاری‌ای داشتی، در هر جا که هستی، این زیارت و دعای پس از آن را بخوان و از خدا حاجتت را بخواه. بی‌تردید خدا و پیامبر به وعده خویش عمل می‌کنند و نیازمندی تو را برمی‌آورند».

قصه واقعی عارفان:دیشب سه مرتبه امام حسین(ع)به دیدنش آمدندوفرمودندعذاب را...

حاج محمدعلی یزدی که وی رابه وثاقت وامانت وفضل می ستودند،نقل می کندکه ایشان شبهادرمقبره ای خارج ازشهریزدکه جماعتی ازصلحاءونیکان نیزدرآن مدفونندبه سرمی برد،درهمسایگی حاج محمدعلی یزدی مروگمرکچی زندگی میکرد.

مردگمرکچی درگذشت وپس ازیک ماه ازمرگ وی،حاج محمدعلی اورادرعالم رویامی بیندکه درکمال خوشی ونعمت بسرمیبرد.

پس نزداومی رودومیگوید:من ازآغازوانجام ودرون وبیرون توباخبرم،توکسی نبودی که درونت خوب باشدوبه کارهای نیک مشغول بوده باشی !

مردگمرکچی می گوید:آری!چنین است که گفتی،من ازلحظه مرگ تادیروزدرسخت ترین عذاب بودم،اماروزقبل همسراستاداشرف آهنگرازدنیارفت ودراینجابه خاکش سپردند-اشاره به پنجاه قدمی قبرخودش کردوگفت:دیشب سه مرتبه امام حسین(ع)به دیدنش آمدند.

بارسوم فرمودند:عذاب راازاین مقبره بردارید،لذامن هم درنعمت وآسایش قرارگرفتم.

حاج محمدعلی یزدی می گوید:من متحیرانه ازخواب برخاستم،واستاداشرف آهنگررانمی شناختم ومحله ی اورانمی دانستم.

پس به بازارآهنگرهارفتم،وبه جستجوی حال اوبرآمدم تااستاداشرف راپیداکردم،وپرسیدم آیاتوهمسری داشته ای که به تازگی درگذشته باشد؟!

گفت:آری!دیروزدرگذشت ودرفلان موضع-وهمان مکان رااسم برد-دفنش کردم.

گفتم:اوبه زیارت سیدالشهدا(ع)رفته بود؟

گفت:نه،گفتم:ذکرمصائب آن حضرت رامیکرد؟گفت:نه.

گفتم:مجلس عزای آن حضرت رابپامیگرد؟گفت:نه.

آنگاه ازمن پرسیددنبال چه مطلبی هستی؟

پس من خوابم رابرای اونقل کردم.

آنگاه جواب دادکه همسرمن دراواخرعمرش دائم زیارت عاشورامی خواند!

زمستان است ...!

اما .. هوای من با تو

پر از بوی اردیبهشت است ...!

*

وعشق

زنی است که

سیب سرخ دلش

بوی بهشت

میدهد

*

نمی خواهم

خاطره ی فردایم شوی!

امروز من باش

حتی لحظه ای……!

*

هر روز عاشقانـﮧ تر مـﮯ نویسم

تا تمام دختران این سرزمین

تب ڪنند!

در حسـرت داشتن معشوقـﮧاﮯ

شبیـﮧ"تـ ـو"

*

تو تنها دعای قشنگ منی'

'''خدا میشود مستجابت کند"

'مبادا یکی از خدا بی خبر

'برای خودش انتخابت کند..!

*

«من به تو و این رابطه امیدوارم»
این جمله را هم دوست دارم، هم ندارم

تو سرنوشتت را به دستم می‌سپاری . . .
دستِ منی که جبری و بی‌اختیارم

من از خودم پیوسته در حال فرارم
در من چه می‌بینی که می‌مانی کنارم؟

من با خودم، با شعرهایم فرق دارم
حرفم، فریبم، جعلی‌ام، پوکم، شعارم

پیوند ما با هم سرانجامش تباهی است
من با گروه خونی‌ات ناسازگارم

باور نکن این را که می‌بینی عزیزم!
من یک توهم، یک دروغ شاخ‌دارم

«با این همه، می‌مانم و امّیدوارم»
این جمله را هم دوست دارم، هم ندارم

خواستم منکر عشقت بشوم ، فهمیدم

از ته قلب من اخبار موثق داری ...

می شود فاش همه آن چه میان من و تو است

که تو هم مثل خودم چشم دهن لق داری...

در حقیقت آدم‌ها

هیچ‌کس را ندارند !

این را آدم روزهای جمعه از جای خالی‌ آنهایی که باید باشند و نیستند

می‌فهمد ...!!!

وفای علمدارحسین آنقدر زیاد است

که حتی یزید و یزیدیان را به تعجب واداشته است:

كاروان به سوي شام در حركت بود. راه دراز كربلا تا شام پيموده شد و وقتي کاروانيان به شام رسيدند، سپاهيان وسايل غارت شده از شهداي كربلا را نزد يزيد بردند.

در ميان آن وسايل پرچم بزرگي وجود داشت که نشانی از وفاداری حضرت ابوالفضل العباس بر آن نقش بسته بود و موجب تعجب همه شد.

يزيد و حاضران بهت زده ديدند وا عجبا همه جاي چوبه پرچم، سوراخ شده و آسيب ديده است؛ ولي تنها جاي يک دست بر روي چوبه آن سالم است.

يزيد از روي حيرت و تعجب پرسيد: اين پرچم را چه كسي حمل مي كرد؟

 گفتند: عباس بن علي (عليهما السلام) ( ابوالفضل العباس ).

يزيد (لعنت خدابراو) از روي تحير و تعجب براي تجليل از پرچمدار كربلا سه بار برخاست و نشست...........

. سپس رو به حاضران كرد و گفت:

"به اين پرچم بنگريد كه بر اثر صدمات و ضربه ها، هيچ جايش سالم نمانده است؛

 جز دستگيره پرچم كه پرچمدار با وفایی آن جا را مي گرفته

 و تحت هيچ شرايطي علم را رها نكرده است."

سپس گفت: ".... اين است معناي وفاي برادر

 (  ابوالفضل العباس ) نسبت به برادرش ( امام حسین ) !"

 يا لثارات الحسين ....اى انتقام گيرندگان خون حسين

گريه براي آن حضرت سختي‌هاي زمان احتضار را از بين مي‌برد زيرا امام صادق عليه السّلام به مسمع بن عبدالملک فرمودند:

آيا مصائب آن جناب (امام حسين عليه السّلام) را ياد مي‌کني؟ 

عرض کرد: بلي والله مصائب ايشان را ياد کرده و گريه مي‌کنم. 

حضرت فرمودند: آگاه باش که خواهي ديد در وقت مردن پدران مرا که به ملک الموت وصيت تو را مي‌کنند که سبب روشني چشم تو باشد. 

همچنين فرمودند: اي مسمع گريه بر احوالات حسين (عليه السّلام) سبب مي‌شود که ملک الموت بر تو مهربان‌تر از مادر گردد. 

گريه بر حضرت اباعبدالله الحسين (عليه السّلام) باعث راحتي در قبر، فرحناک و شادان شدن مرده، شادان و پوشيده بودن او در هنگام خروج از قبر است

در حالي که او مسرور است فرشتگان الهي به او بشارت بهشت و ثواب الهي را مي‌دهند. 

امام رضا عليه السّلام فرمودند: ماه محرم ماهي بود که اهالي جاهليت، جنگ و قتال را در آن ماه حرام مي‌دانستند، ولي اين امت جفاکار

خون‌هاي ما را در آن ماه حلال دانستند و حرمت ما را هتک کرده و زنان و فرزندان ما را در آن ماه اسير کردند. آتش در خيمه‌هاي ما افروخته و اموال ما را غارت کردند.

حرمت حضرت رسالت (صلي الله عليه و آله) را در حق ما رعايت نکردند. 

همانا مصيبت شهادت حسين (عليه السّلام) ديده‌هاي ما را مجروح گردانيد و اشک ما را جاري کرده . عزيز ما را ذليل گردانيده است و زمين کربلا مورث کرب و بلاء ما گرديد. 

پس بايد بر حسين بگريند، همانا گريه بر آن حضرت گناهان بزرگ را فرو مي‌ريزد. 

سپس حضرت رضا عليه السّلام فرمودند: پدرم چون ماه محرم داخل مي‌شد کسي آن حضرت را خندان نمي‌ديد. و اندوه و حزن پيوسته بر او غالب مي‌شد تا روز عاشورا.

آن روز، روز مصيبت و حزن و گريه او بود و مي‌فرمود: امروز روزي است که حسين (عليه السّلام) شهيد شده است. 

خواص چشم گريان در عزاي امام حسين عليه السلام :

آن چشم در نزد خداوند از تمام چشم‌ها محبوب‌تر است. 

همه چشم‌ها در روز قيامت گريانند مگر چشمي که بر امام حسين عليه السّلام گريه کرده باشد. 

آن چشم روشن شود به نور کوثر و نظر به آن. 

آن چشم را ملائکه تبرّک مي‌کنند و اشک را خود از آن پاک مي‌کنند.

آب را گل نكنيد . . .

شايد از دور علمدار حسين ، مشك طفلان بر دوش ، زخم و خون بر اندام ،‌

مي رسد تا كه از اين آب روان ، پر كند مشك تهي ، ببرد جرعه آبي برساند به حرم ،

تا علي اصغر بي شير رباب ، نفسش تازه شود و بخوابد آرام .. . 
آب را گل نكنيد . . .

كه عزيزان حسين ، همگي خيره به راهند كه ساقي آيد ، و به انگشت كرم،‌ گره كور عطش بگشايد . . .
آب را گل نكنيد . . .

‌كه در اين نزديكي،‌عابدي تشنه لب و بيمار است، در تب و گريه اسير . . .

آب را گل نكنيد . . .

كه بود مهريه مادرشان ، نه همين آب كه هر جاي دگر، رود و نهري جاريست ، مهر زهراي بتول است ،

از اين است كه من ميگويم

،‌آب را گل نكنيد ، آب را گل نكنيد . . .

صلي الله عليك يا مظلوم يا اباعبدالله الحسين (ع)

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین علیه السلام

 باز سیاهی علمت دیده میشود 

 آثار خیمه های غمت دیده میشود 

 افتاده سینه ام به تپش های انتظار 

 از روی تل حرمت دیده میشود

 باز محرم شد و دلها شکست

 از غم زینب دل زهرا شکست

 باز محرم شد و لب تشنه شد

 از عطش خاک کمرها شکست

 آب در این تشنگی از خود گذشت

 دجله به خون شد دل صحرا شکست

 قاسم و لیلا همه در خون شدند 

گاندی خطاب به معشوقه اش:

خوبِ من، هنر در فاصله هاست ...

زیاد نزدیک به هم می سوزیم و زیاد دور از هم یخ می زنیم.

تو، نباید آن کسی باشی که من می خواهم،

و من نباید آن کسی باشم که تو می خواهی.

کسی که تو از من می خواهی بسازی یا کمبودهایت هستند یا آرزوهایت.

من باید بهترین خودم باشم برای تو و تو باید بهترین خودت باشی و بشوی برای من ...

خوبِ من، هنر عشق در پیوند تفاوت هاست و معجزه اش نادیده گرفتن کمبودها ...